De perfectionist en … de wet van Parkinson

Parkinson’s law en Student Syndrome; een gedroomde combinatie voor perfectionisten, of juist een garantie voor stress? Geen van beide, zeg ik. Simpelweg het Student Syndrome toepassen op de wet van Parkinson is eerder een overtreding dan een oplossing. En wie zich herkent in een van beide verschijnselen kan met een paar eenvoudige tips een stuk effectiever werken. ‘Wet en syndroom’ hoeven geen last te zijn, ze kunnen juist een kracht zijn.

Parkinson’s law en Student Syndrome

Volgens de wet van Parkinson heeft een taak de neiging uit te dijen naar de beschikbare tijd die er is om die taak te realiseren. Student Syndrome refereert aan uitstelgedrag; mensen zetten zich alleen aan een taak op het laatst mogelijke moment voor de deadline. Je zou zeggen dat je geen probleem meer hebt met Parkinson’s law als je alleen nog met deadlines gaat werken. Niets is echter minder waar. Met deadlines heb je geen buffer meer voor tegenvallers, en als je altijd het gevoel hebt dat je achter de feiten aanloopt en nog zoveel ‘moet’, raakt op termijn de accu leeg.

Neem de tijd voor Parkinson’s law …

Als je jezelf vooral herkent in de Wet van Parkinson, kun je veel effectiever zijn in je werkaanpak. Hoe? Gebruik allereerst eens een stopwatch als hulpmiddel om inzicht te krijgen in de tijd die je nodig hebt om een taak af te ronden. Hoeveel tijd neemt de eerste versie in beslag als je met aandacht aan een taak werkt? En de tweede versie na controle? Werk je ook nog aan een derde versie, misschien zelfs aan een vierde? Vraag je dan af of de meerwaarde van nog een keer controleren wel opweegt tegen de extra tijd die dit vraagt! Ik durf te stellen dat dit na drie versies niet het geval is.

Als je wat meer zicht hebt op benodigde tijdsduur, kun je gaan werken met eigen deadlines. Met een buffer voor uitloop, maar met een afgebakende tijd per taak waar je je aan gaat houden. Dit vraagt in het begin veel discipline, maar na een tijd wordt dit vanzelfsprekender. En de beloning is groot: je ervaart veel meer rust en voldoening, omdat je weet dat je aan het einde van de taak nog tijd over hebt!

… en laat je niet afleiden door Student Syndrome

Heb je meer last van het Student Syndrome, dan ben je de eeuwige uitsteller die achter de feiten aanholt: éérst nog even je mail verversen (voor de 88e keer die dag), éérst nog even naar de wc, kopje thee, telefoontje plegen, hoorde je nu een pling?! Hoe lastiger de taak, hoe groter het uitstelgedrag … Er zijn verschillende trucjes om hier mee om te gaan, en allemaal draaien ze om discipline en focus. Weet jij van jezelf wat jouw ‘toptijd’ is op een dag? Dan is het dat hét moment om je agenda te blokken voor lastige klussen. Zorg ervoor dat je alle afleidingen gedurende dat blok uitzet. Zoek bij voorkeur een plek op waar je ongestoord kunt werken. En begin! Je zult zien: als je dit op structurele basis aanpakt, werk je veel effectiever, krijg je weer grip op je werk (en jezelf) en ervaar je minder stress!